Ворона (2012)

Olia en Zina zijn zussen. Olia heeft een man en kinderen. Zina heeft een papegaai en een kat. Olia verhuisde naar Duitsland, ze kon haar moeder, die stervende was aan een terminale ziekte, niet aan. Zina heeft haar kunstcarrière achter zich gelaten en zich aan haar moeder gewijd. Beide vrouwen hebben last van beledigingen, toespelingen en zelfverwijt. Ze worden gescheiden door grenzen en sociale status. Maar er is nog steeds iets dat hen ertoe aanzet een bijeenkomst te organiseren, zelfs als een bijeenkomst virtueel zal zijn. En er is nog steeds iets dat hen redt van de tragedie die op het punt staat te gebeuren tijdens hun bijeenkomsten.