ด้วยเกล้า (1987)

Na elke jaarlijkse koninklijke ploegceremonie worden rijstveldkorrels uitgedeeld aan boeren. Saokam, een boer, neemt wat rijst om op zijn veld te laten groeien, terwijl Buarian slechts één zaadje bewaart voor aanbidding. Sindsdien blijft Saokam rijst verbouwen op die rijstvelden. Tien jaar later lijden de rijstvelden onder droogte. Er is niet genoeg water, zelfs niet om te drinken of te baden. Sommigen moeten hun eigen velden verpanden om de rekeningen te betalen, terwijl Buarian profiteert van de armoede van haar buurman.