De geniale Noa wordt opgevoed door haar alleenstaande moeder, een wetenschapper die zo geobsedeerd is met haar onderzoek naar kernenergie dat ze doordraait en haar kind verwaarloost. In haar wanhoop eet Noa een stuk radioactief materiaal uit een van haar scheikunde-speelgoed-dozen. Tevergeefs. Haar moeder draait steeds verder door en haar paranoïde gedachtes over dat haar onderzoek wel eens gebruikt zou kunnen worden voor een vernietigingswapen, voeren de boventoon. Na de onvermijdelijke dood van haar moeder komt Noa erachter dat het eten van het radioactieve materiaal verstrekkende gevolgen heeft.