Poznań 56 (1996)

Film ukazuje doniosłe i tragiczne dzieje poznańskiego powstania w 1956 roku. Pamięć reżysera, który w tym czasie był dziewięcioletnim chłopcem, stanowi jedyną kanwę scenariusza. Głównymi bohaterami czarno-białego filmu są dwaj chłopcy w wieku dziesięciu i dwunastu lat. Z ich perspektywy widz śledzi rozwój wydarzeń. Z głębi bram, poprzez sztachety płotów i zagracone podwórka, oczami dzieci oglądamy uliczne rozruchy. Film, bez akcji w dosłownym tego słowa znaczeniu, został zrealizowany techniką reportażową, która doskonale oddaje spontaniczność poznańskiego zrywu. Autor obrazu przedstawia między innymi perypetie młodego robotnika Zenka, który staje się mimowolnym przywódcą protestu, oraz pięciu profesorów, którzy przez przypadek znajdują się w samym centrum zdarzeń.