Profesor Wilczur (1938)

Prof. Wilczur (Kazimierz Junosza-Stępowski), który po kilkunastu latach w cudowny sposób odzyskuje pamięć, ponownie zostaje naczelnym lekarzem kliniki kardiochirurgicznej w Warszawie. Jednak nie wszystkich cieszy jego powrót. Dr Dobraniecki (Józef Węgrzyn), pełniący przez lata nieobecności profesora jego funkcję, czuje się upokorzony. Inspirowany przez żonę (Pelagia Relewicz-Ziembińska), prowadzi zakulisową walkę z Wilczurem. Wykorzystuje sytuację, gdy w wyniku błędu lekarskiego umiera minister Dolant (Paweł Owerłło), którego operował Wilczur, i rozpętuje przeciwko niemu nagonkę prasową. Rozgoryczony i załamany profesor postanawia wyjechać. Wraca do Radoliszek, wioski, w której spędził ostanie lata i znów jak dawniej, w młynie Prokopa (Stanisław Grolicki) leczy biednych ludzi.